Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

22 Ιαν 2015

Δικαστικό «όχι» στο μπλοκάρισμα των torrent στην Ελλάδα


Το δικαστήριο έκρινε ότι με τα μέτρα που ζητούσε η ΑΕΠΙ θα καταστέλλονταν «όχι μόνο παράνομες αλλά και νόμιμες πράξεις», 

Αθήνα
Απορρίφθηκε από την ελληνική δικαιοσύνη το αίτημα ασφαλιστικών μέτρων που είχε υποβάλλει η εταιρεία ΑΕΠΙ (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας), απαιτώντας από τους παρόχους να μπλοκάρουν την πρόσβαση σε υπηρεσίες torrent.

Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση (αριθμός 13478/22 Δεκ. 2014) όπως τη δημοσιεύει το void.gr, το δικαστήριο έκρινε ότι το αίτημα της ΑΕΠΙ παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, είναι δηλαδή υπερβολικό μέτρο.

Επιπλέον, με τα μέτρα που ζητούσε η ΑΕΠΙ θα καταστέλλονταν «όχι μόνο παράνομες αλλά και νόμιμες πράξεις», δεδομένου ότι η τεχνολογία torrent επιτρέπει την ανταλλαγή όχι μόνο πειρατικών ταινιών και μουσικής αλλά και νόμιμων αρχείων.

Τα αιτούμενα μέτρα κρίθηκε έτσι ότι παραβιάζουν την ελευθερία της πληροφόρησης, το δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληφορορίας και το απόρρητο της επικοινωνίας.

Ακόμα, το δικαστήριο σημειώνει ότι τα αιτούμενα μέτρα δεν πληρούν το «κριτήριο της καταλληλότητας» επειδή απλούστατα δεν θα ήταν αποτελεσματικά: οι υπηρεσίες torrent που υπήρχαν στη «μαύρη λίστα» της ΑΕΠΙ, όπως το δημοφιλές Pirate Bay, λειτουργούν πλέον σε διαφορετικές διαδικτυακές διευθύνσεις (IP) και θα παρέμεναν προσβάσιμοι για τους χρήστες.

Ακόμα, το αίτημα της ΑΕΠΙ κρίθηκε ότι παραβιάζει τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Συγκεκριμένα, παραβιάζει το δικαίωμα των παρόχων στην επιχειρηματικότητα, καθώς και την αρχή της διαδικτυακής ουδετερότητας, η οποία προβλέπει ότι όλες οι πληροφορίες πρέπει να διακινούνται χωρίς διακρίσεις.

Το δικαστήριο, τέλος, σχολιάζει ότι τα παραβιαζόμενα πνευματικά δικαιώματα «αφορούν όλο και λιγότερο τους ίδιους τους δημιουργούς και περισσότερο τα συμφέροντα των ίδιων των εταιρειών της πολιτιστικής βιομηχανίας».

ΠΗΓΗ: http://news.in.gr
Διαβάστε περισσότερα

11 Ιαν 2015

Να μην ξεχάσω να γιορτάσω τις επιτυχίες μου





«Εσείς τι θα κάνετε τις γιορτές;» είναι η ερώτηση των ημερών. Τόσο συνηθισμένη που ίσως ξεχνάμε τη σημασία της λέξης που έρχεται στο προσκήνιο: Γιορτή. Λέξη χαράς. Εικόνα ευφορίας. Μια έννοια με δύναμη. Μήπως την έχουμε υποτιμήσει;

Περιμένουμε παθητικά το ημερολόγιο για να γιορτάσουμε. Γενέθλια, Χριστούγεννα, ονομαστικές εορτές. Τον υπόλοιπο χρόνο αναζητούμε ψυχαγωγία ή διασκέδαση. Η γιορτή όμως είναι στάση ενεργητική. Αποφασίζουμε να γιορτάσουμε κάτι. Στρέφουμε την προσοχή μας εκεί και του δίνουμε αξία. Πόσο συχνά το κάνουμε; Και με τι αφορμή;

Πολλοί μπορεί να ξεχνάμε τις πιο αυτονόητες. Τις μικρές ή μεγάλες νίκες μας. Τις επιτυχίες μας – όσο ταπεινές κι αν φαίνονται. Τα βήματα που κάναμε μπροστά στο κυνήγι των ονείρων μας. Για κάποιους ίσως ακούγεται παιδικό. Για άλλους ενοχικό.

Οι άνθρωποι έχουμε τη συνήθεια να εστιάζουμε στα λάθη μας. Γιατί είναι κακό όμως να χειροκροτούμε και τις επιτυχίες; Ετσι απλά! Για να αποδεικνύουμε ότι υπήρξαν. Για να πάρουμε στα σοβαρά τους κόπους μας, να αποκτήσουμε εμπιστοσύνη και αυτοεκτίμηση. Γιατί όχι, και περηφάνια. Το να γιορτάζουμε τις νίκες μας είναι μια ευκαιρία χρήσιμης ανασκόπησης όσων καταφέραμε και δεν προλάβαμε ή ξεχάσαμε να δώσουμε σημασία γιατί περάσαμε γρήγορα στον επόμενο στόχο. Η γιορτή μετατρέπεται έτσι σε μήνυμα επιβεβαίωσης και κινητοποίησης. Γίνεται έμπνευση και καύσιμο για να συνεχίσουμε σε μια πορεία εξέλιξης. Γιατί λοιπόν να μην είναι το πρώτο δώρο για τον νέο χρόνο; Η αλλαγή της χρονιάς είναι από τις καλύτερες αφορμές για να κάνουμε παύση, να αναλογιστούμε τι καταφέραμε και να το γιορτάσουμε.

Και αν η ανασκόπηση σκοντάφτει σε όσα δεν πήγαν και τόσο καλά, δεν είναι λόγος παραίτησης. Τα λάθη είναι απόδειξη ότι συνεχίζουμε να μαθαίνουμε. Ας αναλογιστούμε τι μάθαμε από τις δύσκολες εμπειρίες της χρονιάς. Για ποια αντιμετώπισή τους είμαστε περήφανοι. Ποιες ευκαιρίες αλλαγής προέκυψαν από τα εμπόδια.

Καθώς τελειώνει η χρονιά, ας κάνουμε μια λίστα με ό,τι καταφέραμε μέσα στο 2014 και ας το τιμήσουμε. Οι γιορτές φέτος θα αποκτήσουν επιπλέον νόημα και η νέα χρονιά άρωμα αισιοδοξίας.

Η Δέσποινα Δασενάκη είναι life coach

ΠΗΓΗ:tanea.gr
Διαβάστε περισσότερα

10 Ιαν 2015

Αυτοεκτίμηση: Το κλειδί της ψυχικής ισορροπίας



Αυτοεκτίμηση: Το κλειδί της ψυχικής ισορροπίας

«Εκτιμώ τον εαυτό μου» σημαίνει ότι έχω μια θετική εικόνα του εαυτού μου ως ένα άξιο, ικανό και αγαπητό άτομο. Πόσες, αλήθεια, νιώθετε έτσι;

Όλοι όσοι επισκέπτονται το γραφείο ενός ψυχολόγου έχουν ως κεντρικό τους ζήτημα -ακόμη και αν δεν το έχουν αντιληφθεί- την έλλειψη αυτοεκτίμησης και αγάπης για τον εαυτό τους.

Προβλήματα, όπως άγχος, φόβος, ενοχές, έλλειψη ορίων στις ερωτικές σχέσεις, συγκρούσεις με το άλλο φύλο, δυσκολία στην επικοινωνία με τα παιδιά, παχυσαρκία, και τόσα άλλα είναι συμπτώματα της χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Όταν η αυτοεκτίμηση απουσιάζει

Όταν δεν εκτιμώ τον εαυτό μου, σαμποτάρω κάθε σχέση και επιλογή της ζωής μου. Δρω και σκέφτομαι αυτοκαταστροφικά. Μια γυναίκα που ποτέ δεν έμαθε να αγαπά και να αποδέχεται τον εαυτό της δυσκολεύεται, για παράδειγμα, να ξεκινήσει ερωτικές σχέσεις (όλοι οι άνδρες τής μοιάζουν προβληματικοί, δεν βρίσκει άνδρες για γνωριμία, οι άνδρες την εγκαταλείπουν νωρίς σε μια σχέση κ.ά.). Άλλες φορές μια τέτοια γυναίκα μπορεί να εκδηλώσει την έλλειψη αυτοεκτίμησής της επιλέγοντας απορριπτικούς συντρόφους που την ακυρώνουν, την υποτιμούν, την εκμεταλλεύονται, την κακοποιούν σωματικά ή εμφανώς «ρουφούν» βάναυσα όλη της την ενέργεια (αυτούς τους άνδρες τούς ονομάζουμε «ενεργειακούς βρικόλακες»).

Διαβάστε τη συνέχεια στο govastileto.gr 
ΠΗΓΗ:zougla.gr
Διαβάστε περισσότερα

1 Ιαν 2015

"Το βιβλίο δε θα εξαφανιστεί, δε θα επικρατήσουν τα e-books"


Η Ακαδημία Αθηνών αναγνώρισε από νωρίς την καλλιτεχνική και πολιτιστική αξία των βιβλίων της Ραχήλ και του Μωυσή Καπόν, βραβεύοντας το 1982 τον πρώτο τόμο που εξέδωσαν οι εκδότες του («Μαγνησία. Το χρονικό ενός πολιτισμού»), ενώ τριάντα χρόνια αργότερα δεν παρέλειψε να τιμήσει την κ. Καπόν για το σύνολο του καλλιτεχνικού έργου της.

Επιπλέον, άλλα πέντε βιβλία του οίκου έχουν διακριθεί από το κορυφαίο πνευματικό ίδρυμα της χώρας, με το φετινό ρεκόρ να ξεπερνάει κάθε προηγούμενο, καθώς σε μία μόνο χρονιά τρεις εκδόσεις του απέσπασαν τα ανώτατα βραβεία: «Η Μάχη του Μαραθώνα. Ιστορική και τοπογραφική προσέγγιση» του Χρήστου Διονυσόπουλου, «Εργαλεία της Παράδοσης. Συλλογή Παύλου Κοντέλλη» και τα «Ψηφιδωτά της Θεσσαλονίκης» (συλλογικός τόμος). Με αφορμή την πρόσφατη τριπλή διάκριση του Οίκου Καπόν, το ΑΠΕ-ΜΠΕ μίλησε με την εκδότρια για την επιτυχημένη επαγγελματική διαδρομή της που συνεχίζεται για τέταρτη δεκαετία. Άραγε θα άλλαζε γνώμη αν ξεκίναγε από την αρχή;

«Δεν το συζητάω ότι θα είχα την ίδια επιλογή. Όσες ζωές κι αν ξαναζούσα, αυτή τη δουλειά θα ήθελα να κάνω», δηλώνει με έμφαση, επαναλαμβάνοντας με κάθε ευκαιρία το πόσο τυχερή αισθάνεται που ασχολήθηκε με τα βιβλία. «Τα αγαπούσα ανέκαθεν, από πολύ μικρή είχα μια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους, τα πρόσεχα, ήμουν πανευτυχής όταν μου έκαναν δώρο βιβλία. Ήταν λοιπόν πολύ μεγάλη τύχη να βρω δουλειά το 1969 στην Εκδοτική Αθηνών, δίπλα στη Χρυσή Δασκαλοπούλου, που οργάνωνε την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους». Στην ουσία ήμουν η πρώτη υπάλληλος της επιχείρησης που τότε στηνόταν. Ξεκίνησα με τις καλύτερες προϋποθέσεις, γιατί από τη μία αγαπούσα τα βιβλία και από την άλλη η Χ. Δασκαλοπούλου μου έδωσε πολύ στέρεες βάσεις. Ουσιαστικά εκεί γνώρισα πώς γίνεται ένα βιβλίο, κι επειδή το ήθελα πολύ, έμαθα», επισημαίνει.

Είχαν προηγηθεί οι σπουδές διακόσμησης στη Σχολή Δοξιάδη, που τις διάλεξε αν και ήξερε ότι ήταν ένα επάγγελμα το οποίο δεν θα ακολουθούσε ποτέ.

«Πήγα γιατί εκεί δίδασκαν οι καθηγητές που αγαπούσα, η Ζουζού και ο Δημήτρης Μυταράς, ο Πέτρος Ζουμπουλάκης. Τελείωσα με πολύ καλούς βαθμούς, αλλά δεν με ενδιέφερε να πείσω τις κυρίες και τους κυρίους πώς να διακοσμήσουν το σπίτι τους. Στο κάτω- κάτω, δικό τους ήταν, μπορούσαν να το διαμορφώσουν όπως ήθελαν. Άλλα πράγματα με είλκυαν. Για παράδειγμα, μου άρεσε πολύ η συντήρηση των εικόνων, όμως η Ζουζού Μυταρά με έπεισε να μην ασχοληθώ. "Μπορεί να πάθεις ζημιά στο αναπνευστικό, καλύτερα να ασχοληθείς με άλλα θέματα", μου είχε πει, αναφερόμενη στα χημικά που χρησιμοποιούσαν εκείνη την εποχή. Τότε δούλεψα ως βοηθός της Δέσποινας Ιωάννου, που έφτιαχνε βιτρίνες σε γνωστά μαγαζιά της Αθήνας. Θυμάμαι ήταν Αύγουστος, χωρίς κλιματιστικά εκείνη την εποχή, και στη βιτρίνα του Κατράντζος Σπορ λιποθύμησα. Μου λέει η Δέσποινα: "Δεν είσαι για βιτρίνα. Θα σου βρω αλλού δουλειά". Ήταν φίλη της Χρυσής Δασκαλοπούλου και έτσι βρέθηκα στην Εκδοτική Αθηνών», διηγείται.

Πώς όμως προέκυψε το πρώτο βιβλίο για τη Μαγνησία, που κυκλοφόρησε λίγο πριν την ίδρυση του Οίκου Καπόν το 1982; «Μετά την Εκδοτική Αθηνών, έγινα ελεύθερος επαγγελματίας, κάνοντας την καλλιτεχνική επιμέλεια διαφόρων εκδοτικών οίκων. Κάποια στιγμή, λοιπόν, σκέφτηκα: Αφού φτιάχνω βιβλία για άλλους, γιατί να μην κάνω ένα και για μένα; Κι επειδή αγαπάω ιδιαίτερα τον Βόλο, έκανα τη «Μαγνησία. Το χρονικό ενός πολιτισμού», σε κείμενα του Γιώργου Χουρμουζιάδη, της Παναγιώτας Ασημακοπούλου-Ατζακά και του Κίτσου Μακρή. Το βιβλίο αυτό είχε την τύχη να πάρει βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Οι ακαδημαϊκοί αναγνώρισαν την πρωτοτυπία που υπήρχε τόσο στα κείμενα, που ήταν δομημένα ως προς τον χώρο, την κοινωνία και την τέχνη της περιοχής σε όλες τις εποχές, όσο και ως προς τη φωτογράφηση των αντικειμένων. Γιατί με τη βοήθεια του Γ. Χουρμουζιάδη, που είχε ιδιαίτερα ανοιχτό μυαλό και με την καλλιτεχνική φροντίδα και σκηνογραφική ικανότητα του Μωυσή Καπόν, φωτογραφήθηκαν για πρώτη φορά συνθέσεις αρχαίων αντικειμένων, γεγονός που έδειχνε όχι μόνο την κλίμακα, αλλά και τη χρηστική μορφή τους. Έτσι βγήκε το βιβλίο με δικά μας χρήματα, χωρίς συμβολή τρίτων», εξηγεί η κ. Καπόν.

Αμέσως μετά ιδρύθηκε ο ομώνυμος εκδοτικός οίκος που στην πορεία του εξέδωσε μια σειρά βιβλίων, όχι μόνο αρχαιολογίας και τέχνης, αλλά και ιστορίας, αρχιτεκτονικής, θεάτρου, λογοτεχνίας, περιβάλλοντος και ιατρικής, πάντα με κύριο άξονα την ποιότητα και την καλαισθησία. Όπως εξάλλου αναφέρει η ίδια, «τα βιβλία μας προσπαθούμε να έχουν μια μοναδικότητα, να είναι βιβλία αναφοράς. Τα περισσότερα θέματα είναι δικές μας σκέψεις, φυσικά υπάρχουν και άλλα που μας τα προτείνουν, όπως το «Χαρίλαος Τρικούπης: Μια βιογραφική περιήγηση» της Λύντιας Τρίχα ή το «Χρονικό του Τατοΐου» του Κώστα Σταματόπουλου. Όταν είναι δική μας ιδέα, αναζητούμε εικονογραφικό υλικό από όλα τα μουσεία του κόσμου και όχι μόνο, όπως συνέβη με τον τόμο «Το Χρυσάφι του Κόσμου», που συγκεντρώναμε υλικό επί δέκα χρόνια», τονίζει. Παράλληλα, ξεκίνησε και η συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού, καθώς και με άλλα ιδρύματα και μουσεία, αποφέροντας πολλούς και σημαντικούς καρπούς: Μια πληθώρα από μοναδικούς καταλόγους εκθέσεων, με πιο πρόσφατο τον κατάλογο της έκθεσης «Έλληνες: Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο», που ξεκίνησε στο Μόντρεαλ πριν από δύο βδομάδες, με σκοπό να συνεχιστεί όχι μόνο στον Καναδά (Οτάβα), αλλά και σε μουσεία των ΗΠΑ (Σικάγο και Ουάσινγκτον), με καταληκτική ημερομηνία τον Οκτώβριο του 2016.

Το ΑΠΕ-ΜΠΕ θέλησε να μάθει τη γνώμη της για την κατάσταση που επικρατεί στο βιβλίο σήμερα. Είναι καταλυτική η επίδραση που έχει το Διαδίκτυο στις αναγνωστικές μας συνήθειες;

«Πιστεύω ότι το Διαδίκτυο έχει επικρατήσει όσον αφορά στην ανάγνωση των ειδήσεων. Οι νεότεροι το προτιμούν από την εφημερίδα. Ωστόσο, όσον αφορά στο βιβλίο, με τίποτα δεν πιστεύω ότι θα εξαφανιστεί. Αυτό που είχαν ξεκινήσει να διαδίδουν ότι το βιβλίο θα χαθεί, πως θα επικρατήσουν τα ηλεκτρονικά e-books, δεν το πιστεύω με τίποτα. Κι αυτό το βλέπει κανείς αν επισκεφθεί μια έκθεση βιβλίου. Αυτοί που κάνουν e-books και νόμιζαν ότι θα γίνουν κολοσσοί, τελικά όλο και συρρικνώνονται», σημειώνει. Όσο για την οικονομική κρίση, «που τη νιώθουμε όλοι», πιστεύει ότι δεν πρέπει να μας καταβάλει. «Είναι μια κακή περίοδος κυρίως για το βιβλίο. Γιατί ποιος θα αγοράσει τώρα βιβλία και δη εκδόσεις που απευθύνονται σε ένα πολύ ειδικό κοινό; Αυτός είναι και ο λόγος που κάνουμε πολύ καλές εκπτώσεις. Όμως δεν θα πρέπει να παραιτούμαστε. Εγώ έχω αποβάλει την απαισιοδοξία. Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Από εκεί και πέρα, αν έρθει η στιγμή που δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα, θα το αποδεχτώ. Αλλά δεν θα υποχωρήσω», καταλήγει με αποφασιστικότητα.

Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων
Διαβάστε περισσότερα